محمد شكرچی زاده (رئیس مركز تحقیقات وزارت مسكن) در برنامه «روزنه» رادیو گفت و گو در پاسخ به اینكه توجه نسبت به جایگاه شهرسازی و تناسب بین عناصر شهری تا چه اندازه جدی گرفته می شود و چه برنامه ریزی هایی برای آن صورت می گیرد، گفت: براساس آمایش سرزمینی و موضوع جمعیت پذیری بعضی از نقاطی كه جمعیت كمی دارند، اما ظرفیت پذیرش جمعیت بیشتری دارند، برنامه ریزی هایی برای شهرهای جدید انجام شده است، اما شهرهای موجود ما ویژگی های لازم برای سكونت پذیری را ندارند.

شكرچی زاده ادامه داد: دو مفهوم سكونت پذیری و قابلیت جا به جایی جزو موضوعاتی است كه در این چندسال مورد توجه برنامه ریزان قرار گرفته است و اقداماتی در این راستا مانند مفهوم TOD یا موضوع حمل و نقل تركیبی و حومه ای انجام دادند و همه این ها به وضعیت ریسك پذیری شهرها را مناسب تر می كند. از لحاظ مفهومی كارها تا حدودی پیش رفته است، اما برای اجرایی شدن آن نیازمند فراهم كردن زمینه های گسترده ای هستیم.

او در خصوص اینكه چقدر برنامه های جامع در كشور موجود است و چقدر آن را اجرایی می كنیم، عنوان كرد: سهم اولیه انتقال زندگی روستایی به شهر و تفاوتی كه در وضعیت زمین در شهرها وجود دارد، كمك می كند بتوانیم بخش های بعدی را داشته باشیم. گاهی روستاهای ما تولیدكننده بودند و شهرها تولیدات روستایی را استفاده می كردند، اما بعدها به دلیل اینكه صنعت و انباشت سرمایه در شهرها تحقق یافت، مهاجرت روستایی را به شهرها داشتیم و به دلیل اینكه امكانات لازم را فراهم نكردیم، كیفیت زندگی شهریمان وضعیت نامناسبی پیدا كرد.

رئیس مركز تحقیقات وزارت مسكن یادآوری كرد: در گذشته زمین باعث تولید و بركت افزایی بود و بخش هایی از زمین را برای فضای سبز و مأمن رویش و زندگی خوب قرار می دادیم و بعدها زمین جنبه سوداگری پیدا كرد و همه این ها باعث شد نگاه مناسبی نسبت به شهرها نداشته باشیم.

او در پایان گفت: ما از لحاظ مفهومی و شناخت اركان شهری در نقطه خوبی هستیم و بر اساس آمایش سرزمینی مرزهای جنوبی و مناطق دریایی كشور ظرفیت خوبی برای ایجاد زیستگاه های جدید دارند، اما اجرایی شدن آن نیازمند هماهنگی بین دستگاه های مختلف است.