برنامه «گفت و گوی فرهنگی» با موضوع شاخص های معماری و شهرسازی و با حضور مهندس بهاره الله دادی معاون بافت واجد ارزش وزارت مسكن و شهرسازی به روی آنتن رفت.

بهاره الله دادی، معماری در ایران را به عنوان یكی از پیچید ترین مظاهر فرهنگی یاد كرد و گفت: از این بایت صحبت از شهر و معماری، فارغ از ایرانی بودن آن، صحبتی ابتر است.

وی متذكر شد: اگر بتوانیم در زمینه مفردات این موضوع به وفاق نسبی برسیم، آن موقع كه در زمینه شاخص ها، چالش ها می خواهیم صحبت كنیم و راهكاری ارائه دهیم، یك وفاق نسبی وجود دارد و باعث می شود كه ما بتوانیم به نتایج بهتری برسیم.

معاون بافت واجد ارزش وزارت مسكن و شهرسازی افزود: تا زمانی كه در جامعه حرفه ای ما و در جامعه دانشگاهی و مدیران ما، وفاق نسبی بر سر مبانی موضوع ایجاد نشود، آنگاه همچنان از دستگاه های مختلف یا حرفه ها و حوزه های مختلف می گوییم كه مسئولیت شما بود كه بپردازید و نپرداختید. چون هنوز بر سر چالش ها و عواملی كه مخل تحقق این معماری هستند به یك وفاق نسبی نرسیدیم.

وی با بیان اینكه رسیدن به معماری ایرانی اسلامی، دارای مراتب است، تصریح كرد: در واقع ما با یك طیف مواجه هستیم. اگر معماری ایرانی اسلامی مبتنی بر ذوق ایرانی و در راستای آموزه های اسلام را در انتهای این طیف بگذاریم، ما هنوز با فرآیندی در قبل از این ماجرا مواجه هستیم. ما هنوز مراتب ساختمانی را طی نكردیم تا به مراتب معماری برسیم آنجایی كه مراتب معنوی وجود انسان را می خواهیم مورد سوال قرار دهیم و پاسخی برایش مهیا كنیم.

الله دادی خاطر نشان شد: بنابراین رسیدن به آن مرتبه، مستلزم گذر از مرتبه ساختمان و ساختن ساختمان هایی معقول و خردمندانه است. این اولین مرتبه است؛ یك معماری یك ساختمان عاقلانه داشته باشیم. مصرف انرژی اش درست باشد، مقرون به صرفه اقتصادی باشد، سازه ایمن داشته باشد.

وی متذكر شد: معماری ایرانی و اسلامی موضوعی نیست كه تازه امروز آن را كشف كرده باشیم. ما تجربه تاریخی طولانی از شهر و معماری داریم. معماری كه مصادیق معماری ایرانی اسلامی بودند.

معاون بافت واجد ارزش وزارت مسكن و شهرسازی در رابطه با این نوع از بافت ها عنوان كرد: در گام اول، باید مصادیق معماری ایرانی و اسلامی مان را حفظ كنیم و برای نسل آینده نگه داریم و این فرصت را بدهیم و اگر ما فرصت نكردیم، نسل آینده بتواند ببیند و استخراج بكند.

وی نگهداشتن بافت های مختلف در زمینه های مختلف را دچار جهش دانست و گفت: همانگونه كه معماری ایرانی زمینه اجتماعی و اقتصادی و آموزشی می خواهد، همانطور نگهداری از ثروت های فرهنگی هم نیازمند زمینه هایی در حوزه های مختلف است.

الله دادی در خاتمه ایجاد تقاضای كیفیت در مردم به عنوان مخاطبان عام شهری را از عوامل اصلی در بالا بردن كیفیت و شاخص های معماری برشمرد و گفت: زمانیكه مردم از ما تقاضای كیفیت را داشته باشند، آن زمان هست كه دانشگاهیان، مدیران و مسئولان به تدریج به سمت ایجاد این كیفیت می روند.