سفیر سابق ایران در لهستان با بیان اینكه وزارت خارجه به تنهایی نمیتواند میداندار دیپلماسی اقتصادی باشد، گفت: باید اولویت را بر اصلاح ساختار اقتصادی و اداری در كشور بگذاریم.
به گزارش خبرگزاری مهر، رامین مهمان پرست سفیر سابق ایران در لهستان در رادیو گفتوگو در خصوص الزامات تسریع روند دیپلماسی اقتصادی، اظهارداشت: یكی از بحثهای اساسی كه در حال حاضر كشور ما درگیر آن است، بحثهای اقتصادی است و این دغدغه را ظرف سالهای گذشته رهبرانقلاب با نامگذاری ها و تاكیدات مكرری برای اصلاح ساختار اقتصادی كشور داشتند و شاید از 10 یا 15 سال پیش، اصل 44 قانون اساسی، خصوصیسازی، تولید داخلی و حمایت از سرمایه ملی را مورد توجه قرار دادند.
وی افزود: رهبری سال 92 را حماسه سیاسی و اقتصادی نامگذاری كردند، در این میان مهم بود كه چه اتفاقی قرار است رخ دهد كه ایشان چنین نامگذاری كردند؟ ما شاهد بودیم كه پس از انتخابات سال 88 و اختلافاتی كه میان مردم و مسئولان به وجود آمده بود، سال 92 میتوانست با انتخابات ریاستجمهوری، دوباره بیانگر وحدت و یكپارچگی ملت و همچنین یك مانور قدرتی از كشور به حساب آید كه همین اتفاق هم افتاد و حماسه سیاسی شكل گرفت.
سخنگوی سابق وزارت خارجه تصریح كرد: اما همزمان حماسه اقتصادی كه رهبری بر آن تاكید داشتند، شاید آن انتظاری كه داشتیم، برآورده نشد. لذا بر دیپلماسی اقتصادی بحثهای زیادی شد و در میان مشكلاتی كه در ساختار اقتصاد داخلی داریم، اگر به فرمایشات مقام معظم رهبری مورد توجه قرار میگرفت و واقعا خصوصیسازی اجرا میشد و تصدیگری دولتی كاهش پیدا میكرد، الان شاهد بخشهای خصوصی فعال و قدرتمندی بودیم كه آن موقع میتوانستند با انگیزههای بسیار خوبی در صحنههای خارج از كشور هم نقش بازی كنند.
مهمانپرست گفت: در واقع كاری كه الان باید شكل بگیرد، بخشی از آن ممكن است به عهده وزارت خارجه به عنوان دستگاه مسئولی كه با خارج از كشور ارتباط دارد، باشد اما به تنهایی نمیتواند كاری بكند و باید هماهنگی ها را انجام بدهد و فرصتها را شناسایی كند و بتواند ارتباط را به خوبی برقرار كند اما تجربه ما این است كه حتی وقتی در وزارت خارجه و سفارتخانهها، دوستان ما فعالیت زیادی میكنند و زمینهها را آماده میكنند، به دلیل آماده نبودن داخل و ارگانهای اقتصادی داخل یا دولتی بودن سیستم داخلی بسیاری از اوقات به نتیجه نمیرسیم.
وی افزود: ما باید اولویت را بر اصلاح ساختار اقتصادی و اداری در كشور بگذاریم و باید یك تحول بزرگ شكل بگیرد. برای مثال باید اشاره كنم در حال حاضر یكی از دغدغههای ما بحث تحریم است. ما به دنبال آن هستیم كه حتما بتوانیم نفتمان را بفروشیم زیرا از عایدی نفت باید امورات كشور را اداره كنیم. این مساله یك نقطه ضعف ما شده و دلیل اصلی آن است كه ما در كشورمان چهار میلیون نفر كارمند دولت و پنج میلیون نفر بازنشسته دولتی داریم.
سفیر سابق ایران در لهستان ادامه داد: به عبارتی در حال حاضر نزدیك به شش میلیون نفر در كشور از دولت حقوق میگیرند، اگر هر كدام یك خانواده سه یا چهار نفره باشند، یعنی نصف جمعیت كشور حقوق بگیر دولت هستند، یعنی وابستگی ما به نفت به این راحتی اصلاح نمیشود، زیرا باید نفت را بفروشیم تا كارمندان دولت حقوق بگیرند. این شیوه باعث شده كه خودمان را به درآمد نفت وابسته كردیم.
مهمانپرست در پایان خاطرنشان كرد: اگر سیستم اقتصادی كشور اصلاح و دولت كوچك شود، هزینهها پایین میآید و وقتی بخش خصوصی شكل بگیرد، از محل مالیاتها، درآمد ما افزایش پیدا میكند، این درآمدها، هزینهها را پوشش میدهد و آن وقت منابع نفتی و معدنی میتواند صرف زیرساختها بشود، لذا در واقع باید دو كار عمده را در داخل و خارج از كشور همزمان انجام دهیم.