سخنگوی كمیسیون فرهنگی مجلس گفت: ادعای ما این است كه از نظر فرهنگی مستغنی هستیم اما در عمل وارد كننده فرهنگ هستیم. در نتیجه تضادهایی ایجاد می‌شود كه باعث شده این توازن به هم بریزد.
به گزارش خبرگزاری مهر، برنامه گفتگوی فرهنگی با موضوع نقش نظام آموزشی كشور در مهندسی فرهنگی جامعه در گفتگو با حجت‌الاسلام احد آزادیخواه سخنگوی كمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی از آنتن رادیو گفتگو پخش شد.
آزادیخوان در ابتدای این برنامه گفت: ما یك نگاه سنتی به فرهنگ داریم كه این برگرفته از اعتقادات و یا همان فرهنگ ما در سال‌های متمادی از صدر اسلام تا به امروز است.
وی افزود: نگاه به فرهنگ بعد از رنسانس و در قرن اخیر، دچار یك بازنگری جدید شده و فرهنگ یك مقوله قابل مهندسی قلمداد می‌شود. بنابراین به غیر از نگاه سنتی به فرهنگ كه البته نگاه مقدسی است، امروز باید نگاه مدرن و آكادمیك نیز به فرهنگ داشته باشیم.
سخنگوی كمیسیون فرهنگی مجلس ادامه داد: برای این‌كه استانداردهای فرهنگی ما در حوزه اقتصاد، سیاست، امور اجتماعی و سایر حوزه‌ها گشایشگر باشد باید این نگاه مدرن را نسبت به فرهنگ لحاظ كنیم. ما ریتم موزون و خاستگاه منحصر به فردی برای آموزه‌های فرهنگی‌مان نداریم، امروز ادعا می‌كنیم كه فرهنگ ایرانی و اسلامی هر دو فرهنگ غنی و سرشار هستند اما با واردات فرهنگی مشكل ایجاد كرده‌ایم.
وی در ادامه گفت: ادعای ما این است كه از نظر فرهنگی مستغنی هستیم اما در عمل مصرف‌كننده و وارد كننده فرهنگ هستیم. در نتیجه تضادهایی در این میان ایجاد می‌شود كه باعث شده این توازن به هم بریزد. ما باید فرهنگ را به سمت و سوی علمی كردن و به جایگاه علمی سابق خود پیش ببریم. نظام آموزشی ما باید ورود كند و حدود و ثغور فرهنگی و رشته‌های مرتبط با فرهنگ را ایجاد كند و به بازشناسی داشته‌های فرهنگی، به روز رسانی آموزه‌های فرهنگی و معرفی ثروت‌ها و قله‌های فرهنگی به جوانان بپردازد كه همه این امور به معنای مهندسی فرهنگی است.
این نماینده مجلس در پایان گفت: اگر نظام آموزشی نه‌تنها در میدان علم بلكه در میدان عمل و اخلاق ورود علمی و عملی داشته باشد، می‌توانیم فرهنگ را نجات دهیم و در این‌صورت ملت هم ملتی شاداب و با فرهنگ خواهیم داشت. باید اعتراف كنیم مدیران ما در نظام آموزشی، پژوهشی و اجرایی به این عزم نرسیده اند كه فرهنگ ما می‌تواند، ما را به عنوان ملت برتر معرفی كند و به همین خاطر متاسفانه نیم‌نگاهی به فرهنگ اغیار داریم. در حالی‌كه وقتی فرهنگ مستغنی داریم، نیازی به فرهنگ دیگران نیست. ما آموزه‌های اسلامی را داریم و می‌توانیم از این فرهنگ در آموزش و تربیت فرزندان‌مان در نظام آموزشی استفاده كنیم. اما متاسفانه ما به روایات، اسناد، فرهنگ ایرانی، كتب سرشار هنری نگاه صرفاً تزئینی كرده‌ایم و آن‌ها را در عمل باور نداریم.
