عضو هیئت مدیره انجمن نابینایان ایران با گلایه از وضعیت نامناسبسازی شهری اظهار كرد: مسیرهای ویژه نابینایان توسط كسبه و موتورسواران اشغال میشود. بسیاری از مردم تصور میكنند این خطوط صرفاً برای زیبایی پیادهرو است. مغازهداران اجناس خود را روی آن میچینند و موتورسواران آن را به پاركینگ تبدیل كردهاند كه این امر تردد را برای نابینایان غیرممكن میكند.
به گزارش ایسنا، اشكان آذرماسوله، عضو هیئت مدیره انجمن نابینایان ایران با اشاره به فاصله زیاد شهرهای ایران با استانداردهای جهانی برای زندگی نابینایان گفت: متاسفانه اقدامات انجام شده برای مناسبسازی معابر شهری كافی نیست و اغلب كسانی كه این پروژهها را اجرا میكنند، توجیه لازم را ندارند و نمیدانند این خطوط برجسته زرد رنگ، با عنوان خطوط بساوایی، دقیقاً چه كاربردی دارد.
وی با بیان اینكه مسیرهای ویژه نابینایان توسط كسبه و موتورسواران اشغال میشود، اظهار كرد: بسیاری از مردم تصور میكنند این خطوط صرفاً برای زیبایی پیادهرو است. مغازهداران اجناس خود را روی آن میچینند و موتورسواران آن را به پاركینگ تبدیل كردهاند كه این امر تردد را برای نابینایان غیرممكن میكند.
عضو هیئت مدیره انجمن نابینایان در گفتوگویی رادیویی، با تشریح قانون عصای سفید برای رانندگان بیان كرد: طبق قانون، هرگاه فرد نابینایی عصای خود را به صورت افقی بالا بیاورد، این عصا حكم چراغ قرمز را دارد و خودروها در هر دو لاین خیابان موظف به توقف كامل هستند تا فرد نابینا عبور كند؛ موضوعی كه متاسفانه بسیاری از رانندگان از آن بیاطلاع هستند.
وی با تاكید بر لزوم استفاده از تكنولوژی برای جبران كمبودها تصریح كرد: سیستمهای صوتی اعلام ایستگاه در مترو و اتوبوس و چراغهای راهنمایی گویا از ضروریات زندگی شهری برای نابینایان است كه باید همواره فعال و دقیق باشند.
آذرماسوله همچنین با رد این نظریه كه تكنولوژی جایگزین خط بریل شده است، گفت: خط بریل خط سوادآموزی نابینایان است و تكنولوژی مكمل آن محسوب میشود؛ همانطور كه افراد بینا خودكار و كاغذ را كنار نگذاشتهاند، نابینایان نیز نباید خط بریل را فراموش كنند.
وی با اشاره به لزوم حضور نمایندگان جامعه معلولان در مراجع تصمیمگیری افزود: تا زمانی كه نمایندگانی از جامعه هدف در شوراهای شهر و مجلس حضور نداشته باشند، درك دقیقی از مشكلات وجود نخواهد داشت و قوانین حمایتی به درستی اجرا نخواهند شد.