استادیار فلسفه دین دانشگاه ادیان ومذاهب قم با اشاره به اینكه برخورد برخی افراد با "شر" شخصیسازی شده است، تاكیدكرد كه اینان كسانی هستند كه اعتماد، ایمان و عشق خود را به خداوند ازدست دادهاند.
به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب، نعیمه پورمحمدی، استادیار فلسفه دین دانشگاه ادیان ومذاهب قم در مصاحبه با رادیو گفتوگو از یونگ – فیلسوف و روانشناس سوئیسی- مطلبی را نقل كرد و گفت: او با طرح پرسشی، مانع شدنِ خداوند در مقابل "شر" را مطرح میكند و در ادامه اعلام میدارد كه آیا باری تعالی نمیخواهد "شر" را از میان بردارد و چرا با وجود خدا، باز هم شرارتها در دنیا وجود دارد؟
وی این نقل قول را به رفتاری غیر منطقی در مقابل "شر" گره زد و افزود: در نقلی دیگر آمده است كه خداوند خیر محض است و با پدیدههای شرارت بار در جهان سازگار نیست.
پورمحمدی حجم زیاد شرها و تنوع نامتناسب شرور را در جهان مثال زد و گفت: برای تعدادی از انسانها شر بسیاری بوجود میآید و برای برخی افراد شر كمتری بروز و ظهور میكند و این دو بر اساس تعریفِ فلسفی با هم سازگار نیستند.
وی دلایل این پرسش را اینگونه تشریح كرد: خداوند عالم مطلق است و امكانِ دانستن هر چیزی از جمله از بین بردن شر را دارد و از طرفی اگر خداوند قادر مطلق باشد، بر رفع شر تواناست.
پورمحمدی همچنین تاكید كرد: اگر خداوند خیرخواه محض باشد، درپی ایجاد خیر و از بین بردن شرور است و از دیگر سو، تنوع و حجم زیاد و توزیع نامتناسب شر، قابل اجتناب كردن است.
این استاد دانشگاه دین و ادیان به وجود "شر گزاف" در جهان هستی اشاره كرد و گفت: اگر این شرور قابلیت مقابله و ممانعت داشتند، هیچ خیری را در پسِ آنها نمییافتیم.
پورمحمدی به مقولهای با عنوان "قرینه شر" اشاره كرد و در اینباره گفت: ما نمیتوانیم هیچ دلیل موجهی از سوی خداوند، برای تجویز شرور پیدا كنیم؛ پس میتوان نتیجه گرفت كه خداوندِ بعنوانِ "عالمِ مطلق و خیرِ محض" وجود ندارد.
وی با طرح این موضوع نتیجه گرفت: مسئله منطقی شر، اصلِ شرها را با وجود خداوند ناسازگار اعلام میكند و مسئلهی "قرینهی شر" نیز به شرهای گزاف و زیادی در عالم هستی میپردازد.
پورمحمدی افزود: بشر هرچه كنكاش میكند، هیچ دلیلِ منطقی برای اینكه خداوند چرا شرور را خلق كرده است، نمییابد.
وی این پرسش و پاسخهای فلسفی را چنین پی گرفت: مسئلهی اگزیستانسیالیِ شر، آن را از مقولهی نظریه خارج میسازد و به ساحتِ زندگی انسان وارد میآورد.
پورمحمدی ادامه داد: در اینجا انسان با این سوال روبرو است كه چرا خداوند رنج را در زندگی ما پدید آورد و چرا راضی به رنج كشیدنِ انسان شد؟ اما این انسان به سوالی كلی و جهان شمول نمیپردازد كه چرا اساسا شرور در جهان وجود دارند.
استادیار فلسفه دین دانشگاه ادیان و مذاهب افزود: این انسانها برخورد با "شر" را به مقولهای شخصی گره میزنند و میپرسند چرا خداوند راضی شده است تا ما رنج بكشیم؟
پورمحمدی با بیان اینكه این افراد عشق و محافظتِ خداوند را زیر سوال میبرند، خاطرنشان كرد: چنین افرادی قادر نخواهند بود به عشق خود نسبت به خداوند و وظیفهی پرستیدنِ خود ادامه دهند و از خداوند میترسند و احساس امنیت و اعتماد ندارند و لذا ایمان خود را از دست میدهند.