سیره رفتاری امام خمینی(ره) در مواجهه با دشمن

اوّلاً امام در مواجهه‌ی با این دشمنی‌ها و دشمنان، برخورد شجاعانه و فعّال داشت، برخوردِ از روی ضعف و انفعال نداشت.

دوّم: امام از هیجان‌زدگی پرهیز میكرد؛ امام در مقابل حوادث، هیجان‌‌زده نمیشد و تكیه به احساسات خالی از عقلانیّت نمیكرد؛ تصمیم‌های امام، تصمیم‌های شجاعانه و همراه با احساسات محكم بود امّا مبتنی بر محاسبات عقلانی.

سوّم: امام اولویّتها را رعایت میكرد؛ تمركز بر اولویّتها میكرد. در اوّل انقلاب -در همان روزهای اوّل و هفته‌های اوّل- در رفتار امام، انسان با شگفتی مشاهده میكند تكیه‌ی امام بر قانون اساسی، بر ایجاد نظام، بر ترتیبات قانونی.

چهارم: اعتماد به توانایی‌های مردم؛ امام، ملّت ایران را ملّتِ بزرگ و آگاه و توانایی میدانست، به آنها اعتماد میكرد، به آنها خوش‌بین بود؛ مخصوصاً به جوانان. مشاهده كنید در فرمایشات امام كه چقدر نسبت به ملّت خوش‌بین است، نسبت به جوانان خوش‌بین است.