یك متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب گفت: خم شدن زیاد گردن برای نگاه كردن به گوشی، فشاری معادل نشستن یك كودك پنج‌ساله روی گردن ایجاد می‌كند.
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، مهسا سپهوند، متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی ایران، با اشاره به شیوع گسترده مشكلات گردن و ستون فقرات ناشی از استفاده از ابزار دیجیتال، نسبت به عواقب خطرناك این پدیده هشدار داد.
این پزشك متخصص با بیان اینكه از سال 2014 اصطلاح «سندروم گردن پیامكی» به عنوان درد شایع قرن 21 مطرح شده است، اظهار داشت: اگر به طور میانگین روزی دو تا چهار ساعت گردنمان خمیده باشد و مشغول كار با گوشی باشیم، در طول یك سال بیش از هزار ساعت فشار مداوم به گردن وارد می‌شود كه رقم بسیار بالایی است.
وی به تشریح فیزیك این آسیب پرداخت و توضیح داد: در حالت عادی، وقتی شما ایستاده‌اید و زاویه گردن كمتر از 10 درجه باشد، فشار وارده به ستون مهره‌ها حدود چهار تا پنج كیلوگرم است. اما وقتی زاویه گردن به حدود 45 درجه می‌رسد، این فشار بین 20 تا 25 كیلوگرم می‌شود و در زاویه 60 درجه تقریباً برابر با 30 كیلوگرم خواهد بود؛ یعنی تصور كنید یك كودك پنج ساله روی گردنتان نشسته است.
سپهوند با پذیرش این واقعیت كه حذف تلفن همراه از زندگی روزمره غیرممكن است، راهكار‌های عملی برای استفاده درست از این دستگاه‌ها را برشمرد و گفت: در قدم اول بهتر است ارتفاع گوشی را بالا بیاورید و آن را مقابل چشم‌تان نگه دارید؛ روی یك پایه یا میز قرار دهید. هر 20 دقیقه اگر به طور مداوم با گوشی كار می‌كنید، سرتان را بالا بیاورید، شانه‌ها را عقب بكشید و چند حركت كششی ساده انجام دهید. اگر تایپ می‌كنید، با دو دست تایپ كنید تا نیروی وارده به صورت متوازن بین دو طرف گردن تقسیم شود.
وی برای كاربران حرفه‌ای نیز توصیه كرد: برای كار طولانی با گوشی، توصیه می‌كنم بخشی از آن را به لپ‌تاپ منتقل كنید و لپ‌تاپ را نیز در ارتفاع مناسب روی پایه قرار دهید.
این عضو هیئت علمی دانشگاه در پاسخ به سوالی درباره حركات اصلاحی برای افرادی كه دچار این مشكل شده‌اند، هشدار مهمی داد: اگر درد مداوم یا بی‌حسی در دست‌ها یا ضعف عضلانی وجود دارد — مثلاً وقتی موبایل از دست فرد رها می‌شود، آن فرد باید سریعاً به متخصص مغز و اعصاب مراجعه كند و تا قبل از بررسی‌های دقیق پزشكی نباید ورزش اصلاحی انجام دهد. زیرا ممكن است فشاری كه روی نخاع وارد شده دوچندان شود.
سپهوند برای افراد بدون علامت حاد نیز حركات ایزومتریك را پیشنهاد كرد: یعنی حركاتی كه در آن دست را مقابل پیشانی یا كنار سر قرار می‌دهد و بدون جابجایی گردن، فشار ملایم به آن سمت وارد می‌كند. هر بار حدود 10 ثانیه در جهت جلو، عقب و كنار تمرین شود تا عضلات گردن تقویت شوند. بعد از آن، حركات كششی شانه بسیار مفید هستند و بالا بردن شانه‌ها، عقب كشیدن و نگه داشتن در این وضعیت.
وی در مصاحبه با رادیو گفت‌و‌گو خاطرنشان كرد: هدف كل این تمرینات تقویت عضلات اطراف گردن است تا فشار از روی نخاع و مهره‌ها برداشته شود.
