پژوهشگر سیاستگذاری فضای مجازی هشدار داد: اگر اعتیاد به فضای مجازی درمان نشود، ممكن است افراد در یك فضای زیست مجازی بدون ارتباط با جامعه باقی بمانند و اشتراكات شناختی یا مطلوبیتهای اجتماعی خود را از دست بدهند.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری آنا، حسامالدین ملكمحمدی، پژوهشگر در حوزه سیاستگذاری فضای مجازی و جنگشناختی، در مصاحبه با برنامه «فرهنگسرای گفتوگو» ، به بررسی چالشهای فضای مجازی و تأثیر آن بر ارتباطات اجتماعی پرداخت و با تأكید بر لزوم آگاهی از اهداف و فلسفه پشت سكوهای فضای مجازی، بهویژه سكوهای خارجی، هشدار داد كه این فضا میتواند به ابزاری برای جاسوسی، شناخت عادات و اخلاق مردم، و حتی كسب وقت مفید از كاربران تبدیل شود.
ملكمحمدی با اشاره به مفهوم «سواد فضای مجازی»، توضیح داد: این سواد فراتر از دانستن چگونگی كار با سكوهای مختلف است و شامل درك چگونگی بهرهبرداری درست از این فضا و مدیریت رژیم مصرف رسانهای میشود.كاربران باید بدانند برای چه هدفی در فضای مجازی حضور دارند و چگونه میتوانند از آن به بهترین شكل استفاده كنند.
وی یكی از نگرانیهای اصلی را اعتیاد به فضای مجازی و تأثیر آن بر رشد اجتماعی افراد دانست و خاطرنشان كرد: این اعتیاد میتواند باعث شود افراد در برقراری ارتباط با دیگران، بهویژه خارج از گروه سنی خود، دچار مشكل شوند. این مسئله بهویژه در میان نسل جوان دیده میشود كه ممكن است در ارتباط با بزرگسالان یا افراد با سن متفاوت، دچار لكنت یا مشكل شوند.
این كارشناس سیاستگذاری فضای مجازی در رادیو گفتوگو مفهوم «بیگانگی فرهنگی»، «بیگانگی اجتماعی»، و حتی «بیگانگی ملی» را كه میتواند ناشی از استفاده بیش از حد از فضای مجازی باشد مطرح كرد و هشدار داد: اگر اعتیاد به فضای مجازی درمان نشود، ممكن است افراد در یك فضای زیست مجازی بدون ارتباط با جامعه باقی بمانند و اشتراكات شناختی یا مطلوبیتهای اجتماعی خود را از دست بدهند.
ملكمحمدی راهكارهایی را برای مقابله با این چالشها پیشنهاد كرد و گفت: والدین باید به تعاملات فرزندان خود در فضای مجازی توجه كنند و میزان استفاده آنها از این فضا را مدیریت نمایند. باید پویشها و كنشهای اجتماعی در فضای مجازی طراحی شوند كه كاربران را به فعالیتهای واقعی و تعاملات اجتماعی تشویق كنند.
وی در ادامه افزود: باید جایگزینهای مناسبی برای فضای مجازی ایجاد شود تا افراد بتوانند از حباب مجازی خارج شده و با جامعه تعامل داشته باشند. این جایگزینها میتوانند شامل فعالیتهای اجتماعی، ورزشی، یا فرهنگی باشند كه به كاربران كمك میكنند تا تعادل بین زندگی مجازی و واقعی را برقرار نمایند.
در پایان، ملكمحمدی تأكید كرد كه فضای مجازی باید در خدمت كاربران باشد، نه اینكه كاربران محصول آن شوند. با آگاهی، مدیریت، و ایجاد تعادل، میتوان از مزایای فضای مجازی بهرهمند شد بدون اینكه به آسیبهای آن دچار شد.